2 intrări
8 definiții
Dicționare explicative
Explică cele mai īntālnite sensuri ale cuvintelor.
FRANCOFON, -Ă, francofoni, -e, adj., s. m. și f. (Vorbitor) de limba franceză. – Din fr. francophone.
FRANCOFON, -Ă, francofoni, -e, adj., s. m. și f. (Vorbitor) de limba franceză. – Din fr. francophone.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de zaraza_joe
- acțiuni
francofon, ~ă a [At: DN3 / Pl: ~i, ~e / E: fr francophone] 1-2 smf, a (Vorbitor) de limbă franceză.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
FRANCOFON, -Ă adj., s.m. și f. Vorbitor de limbă franceză. [< fr. francophone].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
FRANCOFON, -Ă adj., s. m. f. (vorbitor) de limbă franceză. (< fr. francophone)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
francofon adj. m., s. m., pl. francofoni; adj. f., s. f. francofonă, pl. francofone
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
*francofon adj. m., s. m., pl. francofoni; adj. f., s. f. francofonă, pl. francofone
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
francofon s. m., adj. m., pl. francofoni; f. sg. francofonă, pl. francofone
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Dicționare specializate
Explică īnțelesuri specializate ale cuvintelor.
FRANCOFON s. m. (< fr. francophone): vorbitor de limbă franceză, fără ca aceasta să fie limba lui maternă (de obicei, este vorba de vorbitorii din fostele colonii franceze din Africa și Asia, devenite ulterior „țări francofone”, la care mai tārziu s-au adăugat și cei din alte țări, cum este țara noastră).
- sursa: DTL (1998)
- acțiuni
adjectiv (A1) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
substantiv masculin (M1) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
francofon, francofonisubstantiv masculin francofonă, francofonesubstantiv feminin francofon, francofonăadjectiv
- 1. (Vorbitor) de limba franceză. DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- francophone DEX '09 DEX '98 DN